Als de eerste sonar die met een werphengel geworpen kan worden, voor sportvissers die vanaf de oever vissen, heeft Deeper veel discussie veroorzaakt over wat er nog eerlijk is in de sportvisserij en over welke rol technologie zou moeten spelen. En deze discussie is prima., het laat zien hoeveel passie we allemaal hebben voor deze sport. We vinden het belangrijk dat ze op de juiste wijze beoefend wordt.
Bij Deeper willen we meer mensen vaker aan het vissen krijgen en dit op nieuwe manieren. Maar een commentaar dat we vaak horen is dat het gebruik van een Deeper vals spelen is. Normaal gesproken wordt dit type commentaar door velen tegengesproken, maar de discussie duurt voort.
Als een bedrijf dat opgericht is en gerund wordt door sportvissers, mag je van ons verwachten dat we denken dat het gebruik van een Deeper sonar geen vals spelen is. Om die reden hebben we een top vijf samengesteld van punten waarom we denken dat het gebruik van een Deeper geen bedrog is – enkele punten om te bedenken bij je volgende levendige discussie in een hengelsportzaak of op een sportvissersforum:
1. Sportvissen draait rondom persoonlijke keuzes. Niet elke sportvisser is hetzelfde
Wie bepaalt wat vals spelen is en wat niet? En wie beslist welke kennis een sportvisser dient te hebben en welke het meest belangrijk is? Het antwoord is, niemand.
We zijn allemaal liefhebbers van het vissen om onze eigen, persoonlijke redenen, en we hebben allemaal verschillende prioriteiten. Dus wanneer het gebruik van een sonar om interessante stekken te vinden niet interessant genoeg is voor jou om te doen – of zelfs het gebruik ervan om vis te lokaliseren in de winter – dan is dat geen probleem.
Maar vergeet niet dat sportvissen uiteindelijk gaat om het vangen van vis met de uitrusting die je hebt en die je weet te gebruiken. Zo lang als dat de technieken de visbestanden niet in gevaar brengen of de sport bederven van andere sportvissers, staat het iedereen vrij om een techniek naar zijn of haar voorkeur te gebruiken.
2. 2. Elke nieuwe ontdekking verandert de sport
De sportvisserij heeft zich altijd verder ontwikkeld als sport. Bestaande gereedschappen zijn verbeterd of aangepast, en nieuwe gereedschappen zijn gecreëerd. Bekijk de onderstaande tijdslijn eens van de grootste aanpassingen in het materiaal dat bij het vissen gebruikt wordt:
- Minstens 40.000 jaar geleden – De eerste haken en lijnen worden gebruikt
- Oude Egypte, China, Griekenland en Rome – Bamboehengels worden gebruikt
- 18de eeuw – De eerste combinaties van hengels en reels worden ontwikkeld
- 19de eeuw – Er worden hengels gebouwd van splitcane (gespleten bamboe)
- Midden 19de eeuw – Eerste productie van kunstaas als lepels en spinners
- 20ste eeuw – Glasvezel, boron en carbonfiber, zelfs roestvrij staal wordt gebruikt bij de bouw van hengels
- 2013 – De eerste sonar die met de hengel geworpen kan worden
Het zal duidelijk zijn dat de ontwikkeling van materiaal en technologie niet stil staat. En de eerste sportvisser die gebruikt maakte van een splitcane hengel werd waarschijnlijk net zo goed beticht van bedrog door de mensen die nog steeds greenheart hengels gebruikten. Maar was het bij splitcane zo dat je niet langer hoefde te kunnen werpen?
Of het gebruik van het eerste kunstaas in de vorm van lepels in de 19de eeuw. Was dit vals spelen?
Met elke nieuwe ontwikkeling ontstaat er discussie over de mate waarin de nieuwe uitrusting acceptabel is. Wordt de uitdaging van het sportvissen hierdoor verminderd? Hebben sommige sportvissers hierdoor een oneerlijke voorsprong?
Voor wat betreft de deskundigheid, het is duidelijk dat deze wel zal veranderen, maar ze verdwijnt niet. Dat is zeker het geval met sonars. Een sonar is geen camera. Je hebt een bepaalde deskundigheid nodig om de data te kunnen lezen en interpreteren. Je kunt gaan van eenvoudige displays tot complexe scanning en kaartfuncties die een grote rijkdom aan data bieden. In veel gevallen vergroot het de hoeveelheid informatie waaraan je moet denken en die je moet leren begrijpen. Het begrijpen van hetgeen weergegeven wordt, het aanpassen van de instellingen en het scherm voor verschillende omstandigheden, weten hoe de sonar werkt en hoe de data die weergegeven worden hierdoor beïnvloed worden: dit zijn allemaal nieuwe vaardigheden die de sportvisser kan leren bij het gebruik van een sonar.
En voor wat betreft het voordeel, deze uitvindingen bieden de sportvissers een duidelijk voordeel: dat is het hele punt. Maar is het een oneerlijk voordeel? Uiteindelijk komt eerlijkheid neer op individuele opties. Maar het is moeilijk om te praten over te veel eerlijkheid wanneer iedere sportvisser toch al andere materialen gebruikt; dit brengt ons op het volgende punt…
3. Het is toch al geen eerlijk speelveld
Vissen is verschillend voor elke individuele sportvisser:
- Elke vissoort is anders – sommige vissen worden groter, andere blijven kleiner, sommige zijn eenvoudig te vangen, andere moeilijker.
- Elke locatie is verschillend – sommige wateren zijn dieper, andere minder diep, bepaalde wateren hebben een rijke visstand, andere niet.
- Elke sportvisser heeft een verschillend budget – sommige mensen kunnen zich de allernieuwste materialen veroorloven, anderen alleen het hoogst nodige.
- Elke sportvisser heeft verschillende hoeveelheden tijd beschikbaar – sommige mensen werken zes dagen per week en hebben slechts af en toe een uurtje na het werk tijd, anderen hebben vier of vijf dagen per week de tijd om te gaan vissen.
Okay, het punt is duidelijk voor jou.
Maar wanneer je begint te praten over eerlijkheid en vals spelen, dan zijn deze punten belangrijk. De enige manier waarop je eerlijkheid krijgt is wanneer iedereen dezelfde vissoort bevist, op dezelfde locatie, op hetzelfde moment en met dezelfde uitrusting. In andere woorden, tijdens een competitie of een viswedstrijd, en zelfs dan gebruiken sportvissers nog niet allemaal hetzelfde materiaal.
En buiten de wedstrijdvisserij is er eigenlijk geen enkele manier om er zeker van te zijn dat het speelveld gelijk is, dus waarom zouden we het oneerlijk spelen zelfs maar bediscussiëren?
4. Sportvissers die vanaf de oever vissen worden anders behandeld – waarom die dubbele standaard?
Voor veel vismethoden, zoals het vissen uit een boot, kajak en bij het ijsvissen, is het gebruik van sonar volledig ingeburgerd – ze behoren tot de standaard uitrusting van een sportvisser. Dus waarom die dubbele standaard wanneer er van de oever gevist wordt? Wanneer ik op zee ga vissen of vanuit een kajak, dan is technologie prima. Maar zo gauw ik terug op de oever ben, zou ik terug moeten keren tot een bamboe stok en een stuk garen.
Misschien hebben we het idee dat het vissen vanaf de oever traditioneler is. Maar opnieuw, dit moet elke individuele sportvisser zelf bepalen. Wanneer sommige sportvissers die vanaf de oever vissen de voorkeur geven aan oude technieken, prima. Maar stop andere sportvissers niet die graag toegang hebben tot technologie die ze behulpzaam is en een nieuwe dimensie toevoegt aan hun visserij.
5. Er zijn kaarten te koop van gebieden die al in kaart gebracht zijn, dus wat is er op tegen om gebieden in kaart te brengen waarvoor nog geen kaarten beschikbaar zijn.
Een van de meest gebruikte argumenten voor het feit dat een met de hengel te werpen sonar je een oneerlijk voordeel biedt, is dat deze je laat zien waar de vis te vinden is. Het is in feite zo dat veel sportvissers de sonar niet gebruiken om de vis op te zoeken, maar om wateren in kaart te brengen en om op die manier veelbelovende stekken te vinden.
Van sommige meren en andere wateren bestaan al goede kaarten – en elke verstandige sportvisser zou die informatie moeten gebruiken om de beste stekken te vinden. Maar het zou bij niemand opkomen om een sportvisser met een kaart in de hand te beschuldigen van vals spelen – hij of zij gebruikt gewoon de informatie die beschikbaar is.
Maar wanneer je je zelf begeeft op een klein meer of plas en je maakt gebruik van slimme technologie om de dieptes in kaart te brengen en om te begrijpen waar de beste stekken te vinden zullen zijn, dan zou dit opeens oneerlijk zijn? Of de kundigheid uit het sportvissen halen? Geen sprake van – dit is precies hetzelfde als het vinden van een kaart van hetzelfde water en hier gebruik van maken. In feite is het zo dat je onderzoek doet en je kennis verder uitbouwt, met de hoop dat dit je betere resultaten oplevert – dat is slim vissen.
Wil je een visserij die een toekomst heeft of een sport die vastgeroest zit in het verleden?
Het zal duidelijk zijn, de tijden veranderen. En als sportvisserij community kunnen we ons hiertegen verzetten of het omarmen.
Velen van ons voelen de hogere druk van de tegenwoordige tijd door het werk, het gezin en alle andere verplichtingen waar het moderne leven ons toe brengt. Een stuk gereedschap dat ons een beetje sneller in de vis brengt maakt dan een groot verschil. Willen we werkelijk tegen hard werkende sportvissers zeggen: ”sorry, maar deze technologie mag je niet gebruiken?”
En hoe staat het met de jongere generaties? We kunnen klagen dat ze alleen geïnteresseerd zijn in hun computers en telefoons, en niet meer in de natuur komen. Of we kunnen het beste maken van de technologie waar ze zo van houden en ze op die manier aan het vissen krijgen. Wanneer we meer kinderen aan het vissen willen krijgen, waarom maken we dan geen gebruik van de smartphones waar ze zo vertrouwd mee zijn?
Uiteindelijk gaat er bij het vissen om dat je vis vangt op een manier die je de meeste voldoening geeft. Wanneer dat een klassieke aanpak betekent, prima. Wanneer het betekent dat je gebruik maakt van de nieuwste technologieën, wat is dan het probleem? Zo lang als dat we respect hebben voor elkaar en voor de vis, kunnen we vissen op die manier die ons het beste past.